Jednym z najczęściej przewożonych towarów niebezpiecznych należących do klasy 5.1 jest UN 2067 czyli "Nawóz na bazie azotanu amonu".
Oto najważniejsze informacje które zawiera umowa ADR na temat tego towaru.
Kolejno (1) i (2) kolumna to numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa towaru. Dokument przewozowy powinien zawierać właśnie takie informacje. Należy pamiętać że nazwa handlowa nie jest nazwą przewozowa (np: Zaxan, Saletrosan 30, Saletromag itp.)
Kolumna (3a) wskazuje do jakiej klasy należy towar.
Klasa 5.1 do której należą nawozy nosi nazwę "Materiały utleniające". Tytuł klasy 5.1 obejmuje materiały, które same nie zawsze są palne, mogą jednak, wskutek wydzielania tlenu, powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału, oraz przedmioty zawierające takie materiały.
Kod zawarty w kolumnie (3b) oznacza przynależność do wewnętrznego podziału w klasie 5.1
Kolumna (4) to Grupa pakowania, inaczej mówiąc stopień intensywności zagrożenia dominującego.
Trzecia grupa pakowania oznacza że materiał jest słabo utleniający. Poniżej przedstawiam przykłady badań materiałów w III grupie pakowania które zgodnie z ADR klasyfikują towary. Test zgodne z Podręcznikiem Badań i Kryteriów, Część III, rozdział 34.4.1 (test O.1) lub rozdział 34.4.3 (test O.3) - dla towarów utleniających stałych.
Test O.1
III grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasu i celulozy o stosunku masowym 3:7 i nie są spełnione kryteria dla I i II grupy pakowania;
Test O.3
III grupa pakowania: jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, charakteryzuje się średnią szybkością palenia równą lub większą niż średnia szybkość palenia mieszaniny nadtlenku wapnia i celulozy o stosunku masowym 1:2 i nie są spełnione kryteria dla I i II grupy pakowania.
Kolumna (5) wskazuje jakie nalepki powinny towarzyszyć towarowi podczas transportu.
Jedyną w tym przypadku jest nalepka nr. 5.1
Przepisy szczególne z kolumny (6) to przepisy o numerach 306 i 307
306 Pozycja ta może być stosowana tylko do materiałów, które są zbyt niewrażliwe, aby zostały zaklasyfikowane do klasy 1 podczas badania zgodnie z badaniami Serii 2 Podręcznika Badań i Kryteriów, Część I.
307 Pozycja ta może być stosowana tylko do nawozów na bazie azotanu amonu. Powinny one być klasyfikowane zgodnie z procedurą przedstawioną w Części III, rozdział 39 Podręcznika Badań i Kryteriów z zastrzeżeniem ograniczeń podanych w 2.2.51.2.2, podpunkt trzynasty i czternasty. Użyty w wymienionym rozdziale 39 termin „właściwe władze” oznacza właściwe władze państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka.
Rozszerzając informacje podane w przepisie 307 to 2.2.51.2.2 jest przepisem wyszczególniającym towary niedopuszczone do przewozu a jednocześnie klasyfikowane do klasy 5.1. Co do nawóz przepis ten zawiera następujące informacje:
- nawozy na bazie azotanu amonu o składzie prowadzącym do węzłów końcowych 4, 6, 8, 15, 31 lub 33 według algorytmu podanego w 39.5.1 Podręcznika Badań Kryteriów, Część III, rozdział 39, chyba że przyporządkowano im odpowiedni UN w klasie 1;
- nawozy na bazie azotanu amonu o składzie prowadzącym do węzłów końcowych 20, 23 lub 39 według algorytmu podanego w 39.5.1 Podręcznika Badań i Kryteriów, Część III, rozdział 39, chyba że przyporządkowano im odpowiedni numer UN w klasie 1 lub pod warunkiem, że wykazano możliwość przewozu potwierdzoną przez właściwą władzę jako towar klasy 5.1, pod pozycją inną niż UN 2067;
Kolumna (7a) podaje ilość towaru zawartego w opakowaniu pojedynczym które może być użyte w celu zastosowania wyłączenia "LQ". W naszym przypadku jest to opakowanie o całkowitej maksymalnej masie 5kg.
Kolumna (7b) z kolei podaje kod służący do zastosowania wyłączenia "E1".
Opakowanie pojedyncze może zawierać 30g UN 2067, sztuka przesyłki nie może przekroczyć ilości 1000g netto, a maksymalna ilość sztuk przesyłek w pojeździe wynosi 1000.
Oznakowanie sztuki przesyłki:
Instrukcje pakowania podane w kolumnie (8) dotyczą:
P002 dla zwykłych opakowań, IBC008 dla dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), LP02 dotyczy dużych opakowań i R001 odnosi się do lekkich opakowań metalowych.
Dokładne instrukcje pakowania podane wyżej można pobrać klikając zakładkę pobierz lub link : https://doradztwo-adr.pl/pobierz-2
Przepis szczególny podany w kolumnie (9a) ma kod B3, dotyczy pakowania do DPPL i mówi:
B3 - DPPL elastyczne powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w pyłoszczelne i wodoodporne wykładziny.
Przepis MP10 dotyczy pakowania razem a wskazany jest przez kolumnę (9b)
MP 10 - Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR, pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
Instrukcje podane w kolumnie (10) oraz przepisy szczególne z kolumny (11) dotyczą przewozu w cysternach przenośnych, kontenerach do przewozu luzem.
T1 - instrukcje dla cystern przenośnych (T1-T22) również do pobrania w zakładce pobierz lub przez link: https://doradztwo-adr.pl/pobierz-2
BK1 Przewóz luzem dozwolony jest w kontenerach do przewozu luzem przykrytych opończą;
BK2 Przewóz luzem dozwolony jest w kontenerach do przewozu luzem zamkniętych.
BK3 Przewóz luzem dozwolony jest w kontenerach do przewozu luzem elastycznych.
TP33 Instrukcje dla cystern przenośnych przeznaczonych do materiałów stałych granulowanych i sproszkowanych oraz dla materiałów stałych, które są napełniane i opróżniane w temperaturach powyżej ich temperatury topnienia oraz są schłodzone i przewożone w stanie stałym. Dla materiałów stałych, które są przewożone powyżej ich temperatury topnienia, patrz 4.2.1.19.
4.2.1.19 Przepisy dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów stałych przewożonych powyżej ich temperatury topnienia
4.2.1.19.1 Materiały stałe przewożone lub zgłoszone do przewozu w temperaturze wyższej od ich temperatury topnienia, którym nie przypisano instrukcji cysterny przenośnej w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 lub w przypadku, gdy przypisanej instrukcji cysterny przenośnej nie można zastosować do przewozu w temperaturach wyższych od ich temperatury topnienia, mogą być przewożone w cysternach przenośnych pod warunkiem, że materiały stałe należą do klasy 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1, 8 lub 9 i nie występuje zagrożenie inne, niż opisane w klasie 6.1 lub klasie 8 oraz należą do II lub III grupy pakowania.
4.2.1.19.2 Jeżeli nie wskazano inaczej w tabeli A w dziale 3.2, to cysterny przenośne do przewozu materiałów stałych w temperaturze powyżej ich temperatury topnienia, powinny spełniać przepisy instrukcji T4 dla cystern przenośnych do materiałów stałych III grupy pakowania lub instrukcji T7 dla materiałów stałych II grupy pakowania. Cysterna przenośna, która prezentuje poziom bezpieczeństwa równy lub wyższy może być wybrana zgodnie z 4.2.5.2.5. Maksymalny stopień napełniania (w %) powinien być określony zgodnie z 4.2.1.9.5 (TP3).
Dalsza część tabeli opisującej UN 2067 wygląda następująco:
Kolumna (12) podaje kod cysterny dopuszczonej do przewozu nawozów. W tym przypadku minimalne wymagania dla cysterny określa kod SGAV.
S = cysterny dla materiałów w postaci stałej (sypkie lub granulowane).
G = minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodnie z ogólnymi wymaganiami
A = cysterna z dolnymi otworami do napełniania lub rozładunku z 2 zamknięciami
V = cysterna z urządzeniem oddechowym, zgodnie z 6.8.2.2.6, ale bez urządzenia zabezpieczającego przed rozprzestrzenianiem się płomienia lub cysterna nieodporna na ciśnienie wybuchu;
Cysterna SGAV to zbiornik dopuszczony do transportu towarów niebezpiecznych o najmniejszych wymaganiach, w związku z tym może on być zastąpiony przez inny o jakimkolwiek kodzie.
Część 1: Typy cystern S → L
Część 2: Ciśnienie obliczeniowe G → 1,5 → 2,65 → 4 → 10 → 15 → 21 barów
Część 3: Otwory A → B → C → D
Część 4: Zawory/urządzenia bezpieczeństwa V → F → N → H
Przepisy szczególne z kolumny (13) opisują:
TU3 - Wnętrze zbiornika i wszystkie części stykające się z materiałem powinny być utrzymywane w czystości. Smary mogące reagować niebezpiecznie z materiałem nie powinny być używane do pomp, zaworów lub innych urządzeń.
Pojazdem dopuszczonym do przewozu towaru w cysternie, zgodnie z kolumną (14), jest pojazd typu AT
Wymagania dotyczące pojazdu AT można pobrać w formie pliku pdf klikając w zakładkę lub przez link: link: https://doradztwo-adr.pl/pobierz-2
Kolumna (15) podaje dwie informacje. Kategorie transportową oraz kod przejazdu przez tunele.
Kategoria transportowa 3 oznacza że możemy zastosować wyłączenie częściowe przewożąc w pojeździe maksymalnie 1000 kg tego towaru niebezpiecznego. Należy pamiętać że wyłączenie częściowe 1.1.3.6 nie zwalnia całkowicie ze stosowania przepisów ADR.
Kod ograniczeń przewozu przez tunele E oznacza zakaz wjazdu do tuneli oznaczonych literką E. Pojazdom przewożącym UN 2067 wolno przejechać przez tunele oznaczone literami A, B, C, D.
Przewóz luzem opisuje kolumna (17)
VC1 Przewóz luzem dozwolony jest w pojazdach przykrytych opończą, kontenerach przykrytych opończą lub kontenerach do przewozu luzem przykrytych opończą.
VC2 Przewóz luzem dozwolony jest w pojazdach zamkniętych, kontenerach zamkniętych lub kontenerach do przewozu luzem zamkniętych.
AP6 Jeżeli pojazd lub kontener wykonany jest z drewna lub innego materiału palnego, to powinien on być wyłożony nieprzemakalną i niepalną wykładziną albo zabezpieczony krzemianem sodowym lub podobnym środkiem. Opończa również powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
AP7 Przewóz luzem jest dozwolony jedynie jako ładunek całkowity.
Przepisy dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem podaje kolumna (18)
CV24 Przed załadunkiem pojazdy i kontenery powinny być dokładnie oczyszczone; w szczególności nie powinny zawierać żadnych odpadów palnych (słomy, siana, papieru, itp.).
W kolumnie (19) podane są informacje dotyczące nadzoru nad transportem.
S23: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy materiał ten jest przewożony w cysternach lub luzem i gdy masa całkowita lub objętość całkowita tego materiału w pojeździe przekracza odpowiednio 3 000 kg lub 3 000 litrów.
Kolumna (20) wskazuje prawidłowy numer identyfikacyjny zagrożenia który powinien się znaleźć na tablicy numerycznej pojazdu. W tym przypadku to 50.
Na wszystkie pytania związane z prawidłową interpretacją przepisów, udzielę informacji telefonicznej lub mailowej.
Z PASJĄ I ZAANGAŻOWANIEM
Tarnów
Tarnów
SUPPORT
Piotr Jachym
pjachym.adr@gmail.com
+48 512 333 080